Op de Landelijke OmgevingsManagementdag (LOMD 2015) organiseer ik een workshop over transparant omgevingsmanagement. Een onderwerp dat al jarenlang mijn interesse heeft. Deze fascinatie werd weer eens opgelaaid door het krantenbericht dat ik laatst las waarin stond: De Chinese regering is bezig een landelijk 'Sociaal Krediet Systeem' in te voeren waarbij aan iedere burger een score voor zijn gedrag wordt toegekend. Die wordt berekend op basis van diverse criteria: van iemands financiële kredietwaardigheid en eventuele strafblad tot zijn op sociale media geventileerde meningen. Wie slecht scoort kan worden buitengesloten. Met dit systeem wordt gepoogd om door middel van ‘totale openheid’ een nieuwe burger te creëren (vrij vertaald naar Volkskrant 25 april). Wat vertelt dit extreme voorbeeld ons over het vakgebied van omgevingsmanagement waarin transparantie een belangrijke pijler is? Daarover ga ik in gesprek met de deelnemers op de LOMD in Den Bosch. Het wordt een praktische sessie waaraan we aan den lijve ondervinden waar onze eigen grenzen liggen als het gaat om openheid. Ben jij altijd transparant? Wanneer wel en wanneer niet? En wie of wat bepaalt dit? Comments are closed.
|