Ik pleit ervoor dat elke manager en bestuurder in Nederland zijn medewerkers meer laat spelen. Mensen raken gestrest als ze alleen maar bezig zijn met het behalen van resultaten en 'het beste van zichzelf' geven. Regelmatig loslaten en je creatief uiten zorgt ervoor dat je weer met frisse ogen tegen je werk aankijkt. Het zal niemand verbazen dat dat ten goede komt van...juist...die resultaten waar het ons uiteindelijk om te doen is. De krachtige werking van spel werd me weer eens duidelijk door de theatercursus I love me van Annet de Boer die ik volg . Want ook ikzelf ken het gevoel van opgejaagd zijn en altijd maar weer het beste van mezelf willen geven. In de cursus leer ik hoe ik om kan gaan met ongewenst bezoek van kwelduivels: ‘Je had je toch beter moeten voorbereiden’, ‘Waarom zei je nou niets over die flauwe opmerking? ’Ik maak er in mijn hoofd lachwekkende personages van. Bijvoorbeeld van die autoritaire baas met zijn dikke buik die continu op mijn vingers kijkt of van die nukkige omhooggevallen manager met haar stiletto-laarzen die altijd wel iets kan vinden wat beter kan. Het wordt me al snel duidelijk dat ik daar niet de enige in ben tijdens het voorstelrondje op de eerste cursusavond. Mijn medecursisten lijken hun kwelduivels zo verinnerlijkt te hebben dat het zichtbaar is in hun gespannen houding. Kom ik zelf ook zo over als ik hierover vertel? We nemen na het spelen van uiteenlopende emoties steeds verschillend stereotype gedrag aan. Zo lopen we achter elkaar aan als uitgezakte vrachtwagenchauffeurs of drentelen we rond als verlegen schoolmeisjes. Eerst is er enige gêne om ons zo te laten gaan, maar al snel zitten we in de flow en zie ik dat mijn medecursisten veranderd zijn in energieke creatieve mensen die ik haast niet terug herken van het voorstelrondje. Ook ikzelf geniet van het neerzetten van extreme emoties en heb de lachers op mijn hand zonder dat ik daar bewust mijn best voor doe. En daar zit hem de crux: juist door niet ons best te doen maar gewoon op te gaan in het spel, laten we ons van onze mooiste kant zien. Als wij, een doorsnee groep mensen, ons in een mum van tijd ontpoppen tot mooie creatieve mensen, dan geldt dit ook voor al die hardwerkende mensen in Nederland. Irene Boersema Foto: Onbekend | Zaandam (Nederland) Op het speelveld bij de beschuit fabriek van Verkade. april 1936. Fabrieksmeisjes dansen hand-in-hand in het rond, tijdens de lunchpauze (fotoleren.nl). Cursus: I love me van Annet de Boer: www.theaterenzelfvertrouwen.nl Comments are closed.
|