HOE KRIJG JE EEN GROEP MEE?

Hoe krijg je een groep mee? Hoe zorg je ervoor dat een besluit gedragen wordt? Iedereen die wel eens leiding aan een groep geeft, krijgt met deze vragen te maken. Of je nu voorzitter van een belangenvereniging bent, projectleider Stedenbouw of trainer gedragsvaardigheden. Want zeg nou eerlijk, hoe vaak gebeurt het je niet dat je iets voorstelt aan een groep of dat je een besluit wilt nemen maar dat de groep niet meewerkt op de manier die je gehoopt had.

In mijn beginjaren als consultant/trainer trapte ik met enige regelmaat in de valkuil dat ik heel enthousiast mijn programma toelichtte aan een groep workshop-deelnemers, maar dat er vervolgens niet zo enthousiast op gereageerd werd als ik gehoopt had. En hoe harder ik had gewerkt aan mijn programma, hoe moeilijker het was om me open te stellen voor wat er in de groep leefde.

In de loop der jaren kwam ik erachter dat ik beter minder kon doen dan meer. Meer aan de groep over laten, minder mijn eigen ideeën proclameren. Minder sturen - meer laten gebeuren. Minder zenden, meer ontvangen. Want het gaat niet om mij als begeleider, ook al sta ik voor een groep en kijkt iedereen naar mij. Het gaat om de groep. Hoe meer ik me daarvoor open ging stellen hoe meer vertrouwen ik kreeg om de groep te faciliteren in waar het heen moest gaan.

Maar dat minder doen voelde aanvankelijk heel tegenstrijdig. Hard werken zit ontzettend diep in onze cultuur. We krijgen applaus als we op de voorgrond treden en actief zijn. Maar daarmee missen we wel regelmatig de nuance. Het kan dan gebeuren dat we niet horen wat er gezegd wordt tussen de regels en we negeren het als de energie eigenlijk allang is weggezakt. Daardoor zijn onze besluiten minder duurzaam en boren we onvoldoende het potentieel aan wat in een groep mensen aanwezig is.

Om de eerste vraag van dit blog te beantwoorden: het gaat er niet om dat je een groep meekrijgt, het gaat erom dat de groep zichzelf meekrijgt. Als begeleider is het ‘slechts’  je rol om dit proces te faciliteren. Niet door hard te werken, maar juist door een beetje achterover te leunen.

---